Jump to content

silvaticarum

E Victionario

Discretiva

silvaticarum dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
silvāticārum casus genitivus pluralis · genus femininum adiectivi silvāticus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /sil.waːtiˈkaːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: sil·vā·ti·cā·rum — morphologica: silvatic-arum

Usus

[+/-]
Latinitas mediaevalis

saec. XI. - saec. XII.

  • Mamertus episcopus Viennensis claruit, qui letanias ante ascensionem instituit, hac de causa quod terraemotus in urbe Vienna ecclesias domosque evertebat, et feritas luporum aliarumque silvaticarum bestiarum toto anno per urbem vagantium homines devorabat. —Chronica Sigeberti Gemblacensis.[1]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Sigebertus Gemblacensis (1030-1112), Chronica, J. P. Migne, 468..
  2. Vicicitatio: silvaticarum.