Jump to content

silvaticam

E Victionario

Discretiva

silvaticam dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
silvāticam casus accusativus singularis · genus femininum adiectivi silvāticus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /silˈwaːti.kam/(classice)
Syllabificatio phonetica: sil·vā·ti·cam — morphologica: silvatic-am

Loci

[+/-]
M. Porcius Cato
-234…-149
Marcus Terentius Varro
-116…-27
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

antiq.

  • Sub urbe hortum omne genus, coronamenta omne genus, bulbos Megaricos, murtum coniugulum et album et nigrum, loream Delphicam et Cypriam et silvaticam, nuces calvas, Abellanas, Praenestinas, Graecas, haec facito uti serantur. Fundum suburbanum, et qui eum fundum solum habebit, ita paret itaque conserat, uti quam sollertissimum habeat. —De agri cultura M. Porci Catonis [1][2]

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

  • Si in pirum silvaticam inserueris pirum quamvis bonam, non fore tam iucundam, quam si in eam quae silvestris non sit. In quamcumque arborem inseras, si eiusdem generis est, dumtaxat ut sit utraque malus, ita inserere oportet referentem ad fructum, meliore genere ut sit surculus, quam est quo veniat arbor. Est altera species ex arbore in arborem inserendi nuper animadversa in arboribus propinquis. —De agricultura Varronis [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Porcius Cato - De re rustica (vel: De agri cultura). (The Latin Library): Caput 8. — silvaticam
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: silvaticam.
  3. 3.0 3.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber primus, XL. — silvaticam