Discretiva
|
silvaticae dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
| silvāticae
|
casus genitivus singularis · genus femininum
|
adiectivi silvāticus
|
| silvāticae
|
casus dativus singularis · genus femininum
|
adiectivi silvāticus
|
| silvāticae
|
casus nominativus pluralis · genus femininum
|
adiectivi silvāticus
|
| silvāticae
|
casus vocativus pluralis · genus femininum
|
adiectivi silvāticus
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: sil·vā·ti·cae — morphologica: silvatic-ae
|
|
Marcus Terentius Varro
-116…-27
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)
- Vetera enim quam nova et eadem alio tempore quam alio pluris. Item sic de ferramentorum varietate scribit permulta, et genere et multitudine qua sint, ut falces, palas, rastros, sic alia, quorum non nulla genera species habent plures, ut falces. Nam dicuntur ab eodem scriptore vineaticae opus esse XL, sirpiculae V, silvaticae V, arborariae III, rustariae X. Hic haec. —De agricultura Varronis [1][2]
Fontes
