servasset

E Victionario

Discretiva

servasset dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
servāsset tertia singularis plusquam perfectum activa coniunctivus servō (servāre)

Appellatio[+/-]

API: /serˈwaːsset/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·vās·set — morphologica: serva[v-i]sset

Formae aliae[+/-]

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
P. Ovidius Naso
-42…+18
Velleius Paterculus
ca. -20…+35
Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50
Quintus Curtius Rufus
fl. 50
Petronius Arbiter ca. 14-66C. Plinius Secundus
23-79
Aulus Gellius
ca. 130-180
antiq. class.class.class.class. III II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (59 a.C.n. / 695 a.u.)

  • Nam adhuc haec ἐσοφίζετο, se leges Caesaris probare, actiones ipsum praestare debere; agrariam legem sibi placuisse, potuerit intercedi necne nihil ad se pertinere; de rege Alexandrino placuisse sibi aliquando confici; Bibulus de caelo tum servasset necne sibi quaerendum non fuisse; de publicanis voluisse illi ordini commodare; quid futurum fuerit si Bibulus tum in forum descendisset se divinare non potuisse. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]

class.  (ca. 2-8 p.C.n.)

  • cum redeo mecumque deae memorata retracto,
esse metus coepit, ne iura iugalia coniunx
non bene servasset: facies aetasque iubebat
credere adulterium, prohibebant credere mores;
sed tamen afueram, sed et haec erat, unde redibam,
criminis exemplum, sed cuncta timemus amantes. —Metamorphoses Ovidii Nasonis [3][2]

class.

  • Sua Caesarem in Hispaniam comitata fortuna est, sed nullum umquam atrocius periculosiusque ab eo initum proelium adeo ut plus quam dubio Marte descenderet equo consistensque ante recedentem suorum aciem, increpita prius fortuna quod se in eum servasset exitum, denuntiaret militibus vestigio se non recessurum: proinde viderent quem et quo loco imperatorem deserturi forent. —Historiae Romanae Vellei [4]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Quos ego nihil temptasse iudico, quia nemo in splendida persona periclitari coniectura sua voluerit, ne occidisse, nisi servasset, videretur: veri tamen simile est potuisse aliquid cogitare, detracta tali verecundia, et fortasse responsurum fuisse id, quod aliquis esset expertus. —De Medicina Celsi [5][2]

saec. I.

  • Horret animus cogitationem rei, quam paulo ante vidimus. Eloqui timeo invicti corporis spolia inertissimas manus fuisse infecturas, nisi te interceptum misericors in nos fortuna servasset. Totidem proditores, totidem desertores sumus, quot te non potuimus persequi. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [6][2]

saec. I.

  • Eumolpus, qui tam frugi erat ut illi etiam ego puer viderer, non dislulit puellam invitare ad pygesiaca sacra. Sed et podagricum se esse lumborumque solutorum omnibus dixerat, et si non servasset integram simulationem, periclitabatur totam paene tragoediam evertere. —Satyricon T. Petronii Arbitri [7][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • quod si civicae honos uno aliquo ac vel humillimo cive servato praeclarus sacerque habetur, quid tandem existimari debet unius virtute servatus universus exercitus? dabatur haec viridi e gramine decerpto inde, ubi obsessos servasset aliquis. namque summum apud antiquos signum victoriae erat herbam porrigere victos, hoc est terra et altrice ipsa humo et humatione etiam cedere, quem morem etiam nunc durare apud Germanos scio. —Naturalis historia Plinii [8]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170-177 p.C.n.)

  • Tiberium tamen Caesarem consultum, an civicam coronam capere posset, qui civem in proelio servasset et hostes ibidem duos interfecisset, sed locum, in quo pugnabat, non retinuisset eoque loco hostes potiti essent, rescripsisse dicit eum quoque civica dignum videri, quod appareret e tam iniquo loco civem ab eo servatum, ut etiam a fortiter pugnantibus retineri non quiverit. —Noctes Atticae A. Gellii [9][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber secundus. Ep. 16 [2] — servasset
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Vicicitatio: servasset.
  3. 3.0 3.1 Publius Ovidius Naso - Metamorphoseon libri XV. (Bibliotheca Augustana): Liber septimus, Cephalus et Procris, versus 716 — servasset
  4. Velleius Paterculus, Historiarum ad M. Vinicium consulem libri duo (ed. J. Hellegouarc'h, Paris 1982). Liber II. Caput LV. p. 3 — servasset
  5. 5.0 5.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber primus, prooemium. [50] — servasset
  6. 6.0 6.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber IX. Capitulum VI, [12] — servasset
  7. 7.0 7.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CXL. — servasset
  8. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXII, cap. 4, [8] — servasset
  9. 9.0 9.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber quintus. Capitulum VI, [14] — servasset
  10. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 29, [103] — servasset