Jump to content

sanguinum

E Victionario

Discretiva

sanguinum dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
sanguinum casus genitivus pluralis substantivi sanguis

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈsan.gwi.num/(classice)
Syllabificatio phonetica: san·gui·num — morphologica: sanguin-um

Usus

[+/-]
Latinitas nova

saec. XXI. (9 Ianuarii 2006)

  • Homines pestilentes dissipant civitatem;
sapientes vero avertunt furorem.
Vir sapiens si cum stulto contenderit,
sive irascatur, sive rideat, non inveniet requiem.
Viri sanguinum oderunt simplicem;
iusti autem quaerunt animam eius.
Totum spiritum suum profert stultus;
sapiens differt, et reservat in posterum. —Biblia Sacra iuxta Vulgatam Clementinam. Vetus Testamentum. Liber Psalmorum. Caput 29, [10].