sagina

Latine

Appellatio

API: /saˈgiːna/

(classice)

Syllabificatio phonetica: sa·gī·na — morphologica: sagin-a

Nomen substantivum

sagīn|a, -ae fem.

1. Actio pinguefaciendi animalium.
2. Cibus, quo quis pinguis fit.
3. Pinguedo ex copia cibi.
4. Animal sagina pinguefactum.
5. Locus, in quo animalia saginantur.
6. Cibi valentiores, quibus gladiatores alebantur.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	sagīna	sagīnae	I
gen.	sagīnae	sagīnārum	II
dat.	sagīnae	sagīnīs	III
acc.	sagīnam	sagīnās	IV
abl.	sagīnā	sagīnīs	VI
voc.	sagīna	sagīnae	V

Dictiones derivatae

• sagīnārium
• sagīnātiō
• sagīnātor
• sagīnātus
• sagīnō, sagīnāre

Collocationes

• sagina anserum
• sagina gallinarum
• sagina cochlearum
• gladiatoria sagina

Translationes

Actio pinguefaciendi animalium

• Anglice: fattening (en) up

• Germanice: Fütterung (de) f, Mast (de) f, Mästung (de) f

Cibus, quo quis pinguis fit

• Anglice: fodder (en), mast (en)

• Germanice: Mast (de) f, Mastfutter (de) n

Animal sagina pinguefactum

• Anglice: fat stock (en)

• Germanice: Masttier (de) n, Mastvieh (de) n

Locus, in quo animalia saginantur

• Anglice: fattening unit (en), fattening station (en)

• Germanice: Mästerei (de) f

Cibi valentiores, quibus gladiatores alebantur

• Anglice: concentrated food (en)

• Germanice: Kraftnahrung (de) n, Kraftfutter (de) n

Discretiva

sagina dictio est in variis linguis:

• Anglice: sagina

Dictiones similes

• multilingue: Sagina

Formae affines

Latine

sagīnā

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
sagīnā	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	sagīnō (sagīnāre)

Forma	Modus flexurae	originis
sagīnā	casus ablativus singularis	substantivi sagīna

Appellatio

API: /saˈgiːnaː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: sa·gī·nā — morphologica: sagin-a