rutum
Discretiva
|
rutum dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| rūtum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | ruō (ruere) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| rūtum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii rūtus |
| rūtum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii rūtus |
| rūtum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii rūtus |
| rūtum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii rūtus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈruːtum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: rū·tum — morphologica: rut-um
