ruito

E Victionario

Discretiva

ruito dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ruitō secunda singularis futurum activa imperativus ruō (ruere)
ruitō tertia singularis futurum activa imperativus ruō (ruere)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ˈruitoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ru·i·tō — morphologica: ru-ito