Jump to content

ridicula

E Victionario

Discretiva

ridicula dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

[+/-]

Formae affines

[+/-]

rīdicula

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
rīdicula casus nominativus singularis · genus femininum adiectivi rīdiculus
rīdicula casus vocativus singularis · genus femininum adiectivi rīdiculus
rīdicula casus nominativus pluralis · genus neutrum adiectivi rīdiculus
rīdicula casus accusativus pluralis · genus neutrum adiectivi rīdiculus
rīdicula casus vocativus pluralis · genus neutrum adiectivi rīdiculus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /riːˈdi.ku.la/(classice)
Syllabificatio phonetica: rī·di·cu·la — morphologica: ridicul-a

rīdiculā

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
rīdiculā secunda singularis praesens activa imperativus rīdiculō (rīdiculāre)
Forma Modus flexurae originis
rīdiculā casus ablativus singularis · genus femininum adiectivi rīdiculus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /riːˈdi.ku.laː/(classice)
Syllabificatio phonetica: rī·di·cu·lā — morphologica: ridicul-a

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
Gaius Valerius Catullus
-87…-54
Marcus Valerius Martialis
40-103
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 85 a.C.n. / 669 a.u.)

  • Sin auditoris studium defatigatio abalienavit a causa, te brevius, quam paratus fueris, esse dicturum commodum est polliceri; non imitaturum adversarium. Sin res dabit, non inutile est ab aliqua re nova aut ridicula incipere aut ex tempore quae nata sit, quod genus strepitu, acclamatione; aut iam parata, quae vel apologum vel fabulam vel aliquam contineat inrisionem; aut si rei dignitas adimet iocandi facultatem, aliquid triste, novum, horribile statim non incommodum est inicere. —De inventione Ciceronis [1]

class.

  • O rem ridiculam, Cato, et iocosam,
dignamque auribus et tuo cachinno.
ride, quicquid amas, Cato, Catullum:
res est ridicula et nimis iocosa.
deprendi modo pupulum puellae
trusantem: hunc ego, si placet Dionae,
protelo rigida mea cecidi. —Carmina Catulli [2][3]

saec. I.  (ca. 85-102 p.C.n.)

  • Dicit se vetulam, cum sit Caerellia pupa:
Pupam se dicit Gellia, cum sit anus.
Ferre nec hanc possis, possis, Colline, nec illam:
Altera ridicula est, altera putidula. —Epigrammata M. Valerii Martialis [4][3]

Fontes

  1. Marcus Tullius Cicero - De inventione. (The Latin Library): Liber primus. XVII. [25] — ridicula
  2. 2.0 2.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 56. ad Catonem, versus 4 — ridicula (Bibliotheca Augustana)
  3. 3.0 3.1 3.2 Vicicitatio: ridicula.
  4. 4.0 4.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus. XX, versus 4 — ridicula