resolvente

Discretiva

resolvente dictio est in variis linguis:

• Italice: resolvente

Dictiones similes

• Germanice: Resolvente

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
resolvente	casus ablativus singularis	participii resolvēns

Appellatio pronuntiatusque

API: /resolˈwente/

(classice)

Syllabificatio phonetica: re·sol·ven·te — morphologica: re-solv-ent-e

Italice

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
resolvente	—	praesens	activa	participium	resolvere

Appellatio pronuntiatusque

API: /resolˈvɛnte/

Syllabificatio phonetica: re·sol·ven·te — morphologica: re-solv-ent-e

Formae aliae

• risolvente

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• immo vero etiam ferarum remedia antiqui prodiderunt demonstrando, quomodo venenata quoque ipsa sanarentur. torpescunt scorpiones aconiti tactu stupentque pallentes et vinci se confitentur. auxiliatur <i>is helleborum album tactu resolvente, ceditque aconitum duobus malis, suo et omnium. —Naturalis historia Plinii