resolute

E Victionario

Latine[+/-]

resolūtē[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /resoˈluːteː/(classice)
Syllabificatio phonetica: re·so·lū·tē — morphologica: re-solut-e

Notatio[+/-]

Latine: resolūtus.

Adverbium[+/-]

resolūtē (comp. resolūtius)

  1. Liberē.
  2. Effusē.

Translationes[+/-]

Discretiva

resolute dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

resolūte[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
resolūte casus vocativus singularis · genus masculinum participii resolūtus
Appellatio[+/-]
API: /resoˈluːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: re·so·lū·te — morphologica: re-solut-e

Germanice[+/-]

resolute[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
resolute casus nominativus singularis · genus femininum · flexus fortis adiectivi resolut
resolute casus accusativus singularis · genus femininum · flexus fortis adiectivi resolut
resolute casus nominativus pluralis · flexus fortis adiectivi resolut
resolute casus accusativus pluralis · flexus fortis adiectivi resolut
resolute casus nominativus singularis · genus masculinum · flexus lenis adiectivi resolut
resolute casus nominativus singularis · genus femininum · flexus lenis adiectivi resolut
resolute casus accusativus singularis · genus femininum · flexus lenis adiectivi resolut
resolute casus nominativus singularis · genus neutrum · flexus lenis adiectivi resolut
resolute casus accusativus singularis · genus neutrum · flexus lenis adiectivi resolut
resolute casus nominativus singularis · genus neutrum · flexus mixtus adiectivi resolut
resolute casus accusativus singularis · genus neutrum · flexus mixtus adiectivi resolut
Appellatio[+/-]
resoluteAPI: [ʁezoˈluːtə](appellatio normata)
Syllabificatio phonetica: re·so·lu·te