refugite

Discretiva

refugite dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
refugite	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	refugiō (refugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /reˈfugite/

(classice)

Syllabificatio phonetica: re·fu·gi·te — morphologica: re-fug-ite