quinquagesimum

E Victionario

Discretiva

quinquagesimum dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
quīnquāgēsimum casus accusativus singularis · genus masculinum numeri quīnquāgēsimus
quīnquāgēsimum casus nominativus singularis · genus neutrum numeri quīnquāgēsimus
quīnquāgēsimum casus accusativus singularis · genus neutrum numeri quīnquāgēsimus
quīnquāgēsimum casus vocativus singularis · genus neutrum numeri quīnquāgēsimus

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /kwiːn.kwaːˈgeːsi.mum/(classice)
Syllabificatio phonetica: quīn·quā·gē·si·mum — morphologica: quinqua-gesim-um

Loci[+/-]

Titus Livius
-58…+17
Velleius Paterculus
ca. -20…+35
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
C. Plinius Secundus
23-79
P. Cornelius Tacitus
55-117
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • consules dilectum cum aegre conficerent, quod inopia iuniorum non facile in utrumque ut et novae urbanae legiones et supplementum veteribus scriberetur sufficiebat, senatus absistere eos incepto vetuit et triumviros binos creari iussit, alteros qui citra, alteros qui ultra quinquagesimum lapidem in pagis forisque et conciliabulis omnem copiam ingenuorum inspicerent et, si qui roboris satis ad ferenda arma habere viderentur, etiamsi nondum militari aetate essent, milites facerent; —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

class.

  • Converterat Cn. Pompei persona totum in se terrarum orbem et per omnia maior cive habebatur. Qui, cum consul perquam laudabiliter iurasset se in nullam provinciam ex eo magistratu iturum idque servasset, post biennium A. Gabinius tribunus legem tulit ut, cum belli more, non latrociniorum, orbem classibus iam, non furtivis expeditionibus piratae terrerent quasdamque etiam Italiae urbes diripuissent, Cn. Pompeius ad eos opprimendos mitteretur essetque ei imperium aequum in omnibus provinciis cum proconsulibus usque ad quinquagesimum miliarium a mari. —Historiae Romanae Vellei [3][2]

class.  (49 p.C.n.)

  • Vis scire futuro neminem debere torqueri? Quicumque audierit post quinquagesimum annum sibi patienda supplicia, non perturbatur nisi si medium spatium transiluerit et se in illam saeculo post futuram sollicitudinem immiserit: eodem modo fit ut animos libenter aegros et captantes causas doloris vetera atque obliterata contristent. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [4]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Elaterio tempestivus est autumno, nec ullum ex medicamentis longiore aevo durat. incipit a trimatu. si quis recentiore uti velit, pastillos in novo fictili igni lento in aceto domet. melius quo vetustius, fuitque iam CC annis servatum, ut auctor est Theophrastus, et usque ad quinquagesimum annum lucernarum lumina extinguit. —Naturalis historia Plinii [5]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 116 p.Ch.n.)

  • Ceterum Tiberius nomine Germanici trecenos plebi sestertios viritim dedit seque collegam consulatui eius destinavit. nec ideo sincerae caritatis fidem adsecutus amoliri iuvenem specie honoris statuit struxitque causas aut forte oblatas arripuit. rex Archelaus quinquagesimum annum Cappadocia potiebatur, invisus Tiberio quod eum Rhodi agentem nullo officio coluisset. —Annales P. Cornelii Taciti [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXV, caput 5, [6] — quinquagesimum
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: quinquagesimum.
  3. 3.0 3.1 Velleius Paterculus, Historiarum ad M. Vinicium consulem libri duo (ed. J. Hellegouarc'h, Paris 1982). Liber II. Caput XXXI. p. 2 — quinquagesimum
  4. Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 8. LXXIV., versus 34 — quinquagesimum
  5. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XX, cap. 3, [5] — quinquagesimum
  6. 6.0 6.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber II. [42] — quinquagesimum