Discretiva
|
puteris dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| putēris
|
secunda singularis
|
praesens
|
passiva
|
coniunctivus
|
putō (putāre)
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: pu·tē·ris — morphologica: put-eris
|
|
P. Ovidius Naso -42…+18
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (versio II, ca. 5 p.C.n.)
- multa miser timeo, quia feci multa proterve,
- exemplique metu torqueor, ecce, mei.
- saepe mihi dominaeque meae properata voluptas
- veste sub iniecta dulce peregit opus.
- hoc tu non facies; sed, ne fecisse puteris,
- conscia de tergo pallia deme tuo. —Amores Ovidii Nasonis [1][2]
Fontes
