putavissem

E Victionario

Discretiva

putavissem dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
putāvissem prima singularis plusquam perfectum activa coniunctivus putō (putāre)

Appellatio[+/-]

API: /putaːˈwissem/(classice)
Syllabificatio phonetica: pu·tā·vis·sem — morphologica: putav-issem

Usus[+/-]

Latinitas nova

saec. XVI. - saec. XVII.

  • Deinceps cum Samosatenianis illis regrediar in luctam. Proximis. (spero) nundinis epistolas habiturus es, et, si me amabis, leges Ciceronem, et ad eum notas meas recognosces. In hoc genere petax esse a te non dubitaverim: quem Aristarchum scriptorum meorum esse velim. Libellum, quem petis, ad te mitto: ante missurus, si te hoc scriptorum genere affici putavissem, aut tantum otii a tuis illis studiis superesse. —Sylloge epistolarum a viris illustribus scriptarum Iusti Lipsii (1547-1606). Epistola CCCLXXX.