putaverimus

E Victionario

Discretiva

putaverimus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
putāverimus prima pluralis perfectum activa coniunctivus putō (putāre)
putāverimus prima pluralis futurum exactum activa indicativus putō (putāre)

Appellatio[+/-]

API: /putaːˈwerimus/(classice)
Syllabificatio phonetica: pu·tā·ve·ri·mus — morphologica: putav-erimus

Loci[+/-]

Plinius minor 61-113
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Si Iuliopolitanis succurrendum eodem modo putaverimus, onerabimus nos exemplo; plures enim eo quanto infirmiores erunt idem petent. Fiduciam eam diligentiae tuae habeo, ut credam te omni ratione id acturum, ne sint obnoxii iniuriis. —Epistulae Plini minoris [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Caecilius Secundus - Epistularum libri decem. (Bibliotheca Augustana): Liber decimus, Epistula 78, [2] — putaverimus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: putaverimus.