putaveras

Discretiva

putaveras dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
putāverās	secunda singularis	plusquam perfectum	activa	indicativus	putō (putāre)

API: /puˈtaːweraːs/

Syllabificatio phonetica: pu·tā·ve·rās — morphologica: putav-eras

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. IV.

Certe ista nocte vigilantes, cum rursus eadem nobiscum ageremus, sensisti quam te aliter quam praesumpseras, imaginatae illae blanditiae et amara suavitas titillaverit; longe quidem longe minus quam solet, sed item longe aliter quam putaveras; ut sic tibi secretissimus ille medicus utrumque demonstraret, et unde cura eius evaseris, et quid curandum remaneat. —Soliloquia Augustini ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Soliloquia. (Universitas Turicensis): Liber primus. Caput XIV, p. 25. — putaveras
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: putaveras.