Jump to content

putabor

E Victionario

Discretiva

putabor dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
putābor prima singularis futurum passiva indicativus putō (putāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /puˈtaːbor/(classice)
Syllabificatio phonetica: pu·tā·bor — morphologica: put-abor

Loci

[+/-]
Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Rara michi veteris superant insignia forme
Effigiesque antiqua perit. Vix illa putabor,
Si prope conspiciar: sic me fregere labores
Assidui longusque dolor viduumque cubile
Coniugibusque orbata domus. Tot tristibus una
Maiestas invicta viget, sintque omnia quanquam
Obruta, supremis inerit per secula saxis. —Epistole metrice Petrarcae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Epistole metrice. (Universitas Turicensis): Liber II. 5: [Ad Clementem VI] — putabor
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: putabor.