puta

E Victionario
Solum puta Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v. Puta.

Latine[+/-]

puta[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ˈputa/(classice)
Syllabificatio phonetica: pu·ta — morphologica: put-a

Notatio[+/-]

← Latine: putō ← putā, qua vulgus utitur adverbialiter. [1]

Adverbium[+/-]

puta

  1. Exempli gratiā [1][2][3][4]

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

Collocationes

Translationes[+/-]

Discretiva

puta dictio est in variis linguis:

Dictiones similes[+/-]

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

putā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
putā secunda singularis praesens activa imperativus putō (putāre)
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈputaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: pu·tā — morphologica: put-a

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 980 — “PŬTO, as, āvi, ātum, are, a. 1.”
  2. ↑ Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — 2. puta (eig. Imperat. v. puto) (tom. 2, p. 2098)
  3. ↑ Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — puta
  4. ↑ Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — puto
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=puta&oldid=191480"