prolatura
Discretiva
|
prolatura dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
prōlātūra[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| prōlātūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii prōlātūrus |
| prōlātūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii prōlātūrus |
| prōlātūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii prōlātūrus |
| prōlātūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii prōlātūrus |
| prōlātūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii prōlātūrus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /proːlaːˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prō·lā·tū·ra — morphologica: pro-lat-ur-a
prōlātūrā[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| prōlātūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii prōlātūrus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /proːlaːˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prō·lā·tū·rā — morphologica: pro-lat-ur-a