Discretiva
|
praedicentur dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
praedicentur[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| praedicentur
|
tertia singularis
|
praesens
|
passiva
|
coniunctivus
|
praedicō (praedicāre)
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: prae·di·cen·tur — morphologica: prae-dic-entur
praedīcentur[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| praedīcentur
|
tertia singularis
|
futurum
|
passiva
|
indicativus
|
praedīcō (praedīcere)
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: prae·dī·cen·tur — morphologica: prae-dic-entur
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Raimundus Lullus
1232–1316
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas mediaevalis
saec. XIII. (1292 p.C.n.)
- Qui autem vult destruere vitium, faciat de eo subiectum, et praedicentur de ipso contraria principiorum huius Artis, dicendo sic: Crudelitas est mala; crudelitas quantum est magna, tantum est mala; et quantum est durabilis, tantum est mala et periculosa, et cetera. —Ars magna, generalis et ultima Raimundi Lulli [1][2]
Fontes
