Jump to content

praedicebantur

E Victionario

Discretiva

praedicebantur dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
praedīcēbantur tertia pluralis imperfectum passiva indicativus praedīcō (praedīcere)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /prae̯̯.diːkeːˈban.tur/(classice)
Syllabificatio phonetica: prae·dī·cē·ban·tur — morphologica: prae-dic-ebantur

Loci

[+/-]
Q. Septimius Florens Tertullianus
ca. 150-230
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. III.

  • Hinc igitur apud nos futurorum quoque fides tuta est, iam scilicet probatorum, quia cum illis, quae cottidie probantur, praedicebantur: Eaedem voces sonant, eaedem litterae notant, idem spiritus pulsat, unum tempus est divinationi futura praefanti; apud homines, si forte, distinguitur, dum expungitur, dum ex futuro praesens, dehinc ex praesenti praeteritum deputatur. —Apologeticus adversus gentes Tertulliani [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Quintus Septimius Florens Tertullianus - Apologeticum. (The Latin Library): Capitulum XX, [4] — praedicebantur
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: praedicebantur.