praedicavit
Appearance
Discretiva
praedicavit dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
praedicāvit | tertia singularis | perfectum | activa | indicativus | praedicō (praedicāre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /prae̯̯diˈkaːwit/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prae·di·cā·vit — morphologica: prae-dicav-it
Loci
[+/-]C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- Hippocrates miris laudibus in mulierum usum praedicavit has, a<t> hunc modum medicorum nemo novit. ille eas volvae cum melle vel rosaceo vel irino vel li<l>ino admovit, item ad ciendos menses secundasque. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXV, cap. 18, [40] — praedicavit
- ↑ Vicicitatio: praedicavit.