praedicatam

Discretiva

praedicatam dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
praedicātam	casus accusativus singularis · genus femininum	participii praedicātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /prae̯̯diˈkaːtam/

(classice)

Syllabificatio phonetica: prae·di·cā·tam — morphologica: prae-dicat-am

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Haec sunt peculiaria Arabiae, et pauca praeterea communia alibi dicenda, quoniam in iis vincitur. peregrinos ipsa mire odores et ad exteros petit: tanta mortalibus suarum rerum satias est alienarumque aviditas. petunt igitur in Elymaeos arborem bratum, c<u>presso fusae similem, exalbidis ramis, iucundi odoris accensam et cum miraculo historiis Claudi Caesaris praedicatam. —Naturalis historia Plinii