praedicant
Appearance
Discretiva
praedicant dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]praedicant
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
praedicant | tertia pluralis | praesens | activa | indicativus | praedicō (praedicāre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈprae̯dikant/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prae·di·cant — morphologica: prae-dic-ant
praedīcant
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
praedīcant | tertia pluralis | praesens | activa | coniunctivus | praedīcō (praedīcere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /prae̯̯ˈdiːkant/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prae·dī·cant — morphologica: prae-dic-ant
Loci
[+/-]C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- postero die ex ore halitus cadi ac rerum omnium oblivio morsque memoriae. rapere se ita vitam praedicant, cum priorem diem cotidie perdant; illi vero et venientem. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quartus decimus, cap. 28, [142] — praedicant
- ↑ Vicicitatio: praedicant.