Jump to content

porcinam

E Victionario

Discretiva

porcinam dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
porcīnam casus accusativus singularis · genus femininum adiectivi porcīnus
porcīnam casus accusativus singularis substantivi porcīna

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /porˈkiːnam/(classice)
Syllabificatio phonetica: por·ci·nam — morphologica: porcin-am

Loci

[+/-]
Caelius Aurelianus
fl.400
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. V.

  • semper autem tantus dandus est cibus, ut intra dimissionis medietatem digeratur et nihil superfluum sequens inveniat accessio. augendi sunt igitur cibi pro virium quantitate. denique si se corporis fortitudo attollere coeperit, dabimus etiam volantum carnes, ut turdos vel pullos gallinarum et columbinorum, tunc etiam porcinam carnem atque crura porcina, quae Graeci acrocolia vocaverunt, uel quae motu frequente exercentur in iisdem animalibus. —Celerum passionum libri III Caelii Aureliani [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Caelius Aurelianus, Celerum passionum libri III (Corpus medicorum latinorum, VI.1, ed. Gerhard Bendz, Berolini in aedibus Academiae Scientiarum, MXM). Liber primus, De cucurbita, p. [94] — porcinam
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: porcinam.