ploratui

Discretiva

ploratui dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
plōrātuī	casus dativus singularis	substantivi plōrātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ploːˈraːtu.iː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: plō·rā·tu·ī — morphologica: plorat-ui

Loci

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas nova

saec. XVI.

• Caeterum ne lacrymae alicuius desperatioris effusiorisque tristitiae locum admittant; neve superflui extraque legem positi moeroris signa a prudentibus oculis atque vultibus exprimi videantur, illud menti omnium obiectum esse volunt, ut peractis hisce funeralium solemnitatum muneribus, cum pia felicissimaque illustrissimi Ducis Iulii recordatione tranquillo universi degamus animo; neque enim turbido illi moerori porta ulla pateat oportet, quando intelligentiae oculis illud advertatur; nempe si citra perfunctos actus campus ploratui ullus vacare debeat; —Oratio consolatoria Iordani Bruni