ploranti

Discretiva

ploranti dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
plōrantī	casus dativus singularis	participii plōrāns
plōrantī	casus ablativus singularis	adiectivi plōrāns

Appellatio pronuntiatusque

API: /ploːˈrantiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: plō·ran·tī — morphologica: plor-ant-i

Usus

Latinitas Romana

class.

• nec mihi iam fastus opponere quaerit iniquos,

nec mihi ploranti lenta sedere potest.

atque utinam non tam sero mihi nota fuisset

condicio! cineri nunc medicina datur. —Libri elegiarum Propertii (ca. -50...-15). Liber II, carmen 14.