placetote

E Victionario

Discretiva

placetote dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
placētōte secunda pluralis futurum activa imperativus placeō (placēre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /plakeːˈtoːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: pla·cē·tō·te — morphologica: plac-etote