placento
Discretiva
|
placento dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]placentō
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| placentō | tertia pluralis | futurum | activa | imperativus | placeō (placēre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /plaˈkentoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: pla·cen·tō — morphologica: plac-ento
Usus
[+/-]Latinitas postclassica
placento
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| placento | casus vocativus singularis | substantivi placenta |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: [ˈplat͡sɛntɔ] - Syllabificatio phonetica: pla·cen·to — morphologica: placent-o
Categoriae:
- Discretiva
- Formae affines
- Lingua Latina
- Linguae Latinae index inversus
- Formae affines per coniugationem
- Formae affines Latinae
- Formae affines Latinae per coniugationem
- Paginae usum dictionum indicantes
- Paginae usum dictionum Latinarum indicantes
- Lingua Bohemica
- Formae affines Bohemicae
- Formae affines per declinationem
- Formae affines Bohemicae per declinationem