placento

E Victionario

Discretiva

placento dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

placentō[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
placentō tertia pluralis futurum activa imperativus placeō (placēre)
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /plaˈkentoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: pla·cen·tō — morphologica: plac-ento
Usus[+/-]
Latinitas postclassica

saec. V.

  • Tale enim est iis praedicare quod perfectum est, quale si mendicum pannis obrutum holoserica velis induere, et esurientem rusticum placento delectare: necesse est ut ab utroque ista recusetur oblatio. —Sermones Maximi Taurinensis. (m. ca. 420). Sermo CIV.

Bohemice[+/-]

placento[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
placento casus vocativus singularis substantivi placenta
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: [ˈplat͡sɛntɔ]
Syllabificatio phonetica: pla·cen·to — morphologica: placent-o
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=placento&oldid=213516"