placeam

E Victionario

Discretiva

placeam dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
placeam prima singularis praesens activa coniunctivus placeō (placēre)

Appellatio[+/-]

API: /ˈpla.ke.am/(classice)
Syllabificatio phonetica: pla·ce·am — morphologica: plac-eam

Loci[+/-]

P. Ovidius Naso -42…+18 Petronius Arbiter
ca. 14-66
Marcus Valerius Martialis
40-103
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (2 p.C.n.)

  • nunc tibi, quae medio veneris praestemus in usu,
eloquar: ex omni est parte fugandus amor.
multa quidem ex illis pudor est mihi dicere; sed tu
ingenio verbis concipe plura meis.
nuper enim nostros quidam carpsere libellos,
quorum censura Musa proterva mea est.
dummodo sic placeam, dum toto canter in orbe,
quamlibet impugnent unus et alter opus. —Remedia amoris Ovidii Nasonis [1][2]

saec. I.

  • Quid ergo est? Etiam si gravem iniuriam accepi, homini tamen misero non invideo medicinam. Si vis sanus esse, Gitonem roga. Recipies, inquam, nervos tuos, si triduo sine fratre dormieris. Nam quod ad me attinet, non timeo, ne quis inveniatur cui minus placeam. Nec speculum mihi nec fama mentitur. Vale, si potes. —Satyricon T. Petronii Arbitri [3][2]

saec. I.  (ca. 85-102 p.C.n.)

  • Miraris veteres, Vacerra, solos,
Nec laudas nisi mortuos poetas.
Ignoscas petimus, Vacerra: tanti
Non est, ut placeam tibi, perire. —Epigrammata M. Valerii Martialis [4]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Remedia amoris. (Bibliotheca Augustana): versus 363 — placeam
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: placeam.
  3. 3.0 3.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. 129. — placeam
  4. Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber octavus. LXIX, versus 4 — placeam