petituras

E Victionario

Discretiva

petituras dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
petītūrās casus accusativus pluralis · genus femininum participii petītūrus

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /petiːˈtuːraːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: pe·ti·tū·rās — morphologica: petitur-as

Loci[+/-]

Albius Tibullus -54/-19
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Lucra petens habili tauros adiungit aratro
Et durum terrae rusticus urget opus,
Lucra petituras freta per parentia ventis
Ducunt instabiles sidera certa rates:
Muneribus meus est captus puer, at deus illa
In cunerem et liquidas munera vertat aquas. —Elegiarum libri II Tibulli [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Albius Tibullus - Elegiarum libri II. (Bibliotheca Augustana): Liber I. Caput IX. Versus 9 — petituras
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: petituras.