perventurum

Discretiva

perventurum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
perventūrum	casus accusativus singularis · genus masculinum	participii perventūrus
perventūrum	casus nominativus singularis · genus neutrum	participii perventūrus
perventūrum	casus accusativus singularis · genus neutrum	participii perventūrus
perventūrum	casus vocativus singularis · genus neutrum	participii perventūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /perwenˈtuːrum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: per·ven·tū·rum — morphologica: per-vent-ur-um

Loci

Lilius Gregorius Gyraldus

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. XVI.

• Quod fieri vix posse credidissem, expactationem meam longe superavit tuarum epistolarum lectio, ex quibus plane percepi eo te brevissime perventurum (nisi alia te forte studia impedierint) quo adhuc paucissimi pervenerunt, nedum sunt ausi aspirare. Lilius Gregorius Gyraldus, cf. "Ciceronian Controversies", ed. Joann Dellaneva, Cambridge, London 2007, p. 182.