Jump to content

pertinuisset

E Victionario

Discretiva

pertinuisset dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
pertinuisset tertia singularis plusquam perfectum activa coniunctivus pertineō (pertinēre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /per.ti.nuˈis.set/(classice)
Syllabificatio phonetica: per·ti·nu·is·set — morphologica: per-tinu-isset

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
Titus Livius
-58…+17
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (43 a.C.n. / 711 a.u.)

  • Tantum velim existimes, si negotia Lamiae, procuratores, libertos, familiam quibuscumque rebus opus erit defenderis, gratius mihi futurum quam si ea tua liberalitas pertinuisset ad rem familiarem meam; nec dubito quin sine mea commendatione, quod tuum est iudicium de hominibus, ipsius Lamiae causa studiose omnia facturus sis. —Epistolae ad Familiares Ciceronis [1][2]

class.

  • Ludi forte ex instauratione magni Romae parabantur. Instaurandi haec causa fuerat. Ludis mane servum quidam pater familiae nondum commisso spectaculo sub furca caesum medio egerat circo; coepti inde ludi, velut ea res nihil ad religionem pertinuisset. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Familiares. (Universitas Turicensis): Liber duodecimus. Ep. 29 — pertinuisset
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: pertinuisset.
  3. 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber II, caput 36 — pertinuisset