pertinuisset

Discretiva

pertinuisset dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pertinuisset	tertia singularis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	pertineō (pertinēre)

Appellatio

API: /per.ti.nuˈis.set/

(classice)

Syllabificatio phonetica: per·ti·nu·is·set — morphologica: per-tinu-isset

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Titus Livius -58…+17

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (43 a.C.n. / 711 a.u.)

• Tantum velim existimes, si negotia Lamiae, procuratores, libertos, familiam quibuscumque rebus opus erit defenderis, gratius mihi futurum quam si ea tua liberalitas pertinuisset ad rem familiarem meam; nec dubito quin sine mea commendatione, quod tuum est iudicium de hominibus, ipsius Lamiae causa studiose omnia facturus sis. —Epistolae ad Familiares Ciceronis

class.

• Ludi forte ex instauratione magni Romae parabantur. Instaurandi haec causa fuerat. Ludis mane servum quidam pater familiae nondum commisso spectaculo sub furca caesum medio egerat circo; coepti inde ludi, velut ea res nihil ad religionem pertinuisset. —Ab urbe condita Titi Livii