Discretiva
|
parentem dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
| parentem
|
casus accusativus singularis
|
substantivi parēns
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: pa·ren·tem — morphologica: parent-em
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
| pārentem
|
casus accusativus singularis · genus masculinum
|
participii pārēns
|
| pārentem
|
casus accusativus singularis · genus femininum
|
participii pārēns
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: pā·ren·tem — morphologica: parent-em
|
|
|
|
Apuleius
ca. 125-170
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas postclassica
saec. II. (ca. 170 p.C.n.)
- Tunc anus de iussu dominae blandiens ei furtim depromptis calicibus et oenophoro, quod inmixtum vino soporiferum gerebat venenum, crebris potionibus avide ac secure haurientem mentita dominae tarditatem, quasi parentem adsideret aegrotum, facile sepelivit ad somnum. —Metamorphoseon libri XI Apulei [1][2]
Fontes
