oraturus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /oːraːˈtuːrus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ō·rā·tū·rus — morphologica: orat-ur-us

Notatio[+/-]

Latine: ōrō (ōrāre)

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
ōrātūrus
futurum activa participium­ nominativo ōrō (ōrāre)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. ōrātūrus ōrātūra ōrātūrum nom. ōrātūrī ōrātūrae ōrātūra
gen. ōrātūrī ōrātūrae ōrātūrī gen. ōrātūrōrum ōrātūrārum ōrātūrōrum
dat. ōrātūrō ōrātūrae ōrātūrō dat. ōrātūrīs ōrātūrīs ōrātūrīs
acc. ōrātūrum ōrātūram ōrātūrum acc. ōrātūrōs ōrātūrās ōrātūra
abl. ōrātūrō ōrātūrā ōrātūrō abl. ōrātūrīs ōrātūrīs ōrātūrīs
voc. ōrātūre ōrātūra ōrātūrum voc. ōrātūrī ōrātūrae ōrātūra