oratura
Discretiva
|
oratura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]ōrātūra
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ōrātūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii ōrātūrus |
| ōrātūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii ōrātūrus |
| ōrātūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii ōrātūrus |
| ōrātūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii ōrātūrus |
| ōrātūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii ōrātūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /oːraːˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ō·rā·tū·ra — morphologica: orat-ur-a
ōrātūrā
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ōrātūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii ōrātūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /oːraːˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ō·rā·tū·rā — morphologica: orat-ur-a