Jump to content

oppositurus

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /opposiˈtuːrus/(classice)
Syllabificatio phonetica: op·po·si·tū·rus — morphologica: op-posit-ur-us

Notatio

[+/-]
Latine: oppōnō (oppōnere)

Participium

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
oppositūrus
futurum activa participium­ nominativo oppōnō (oppōnere)

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. oppositūrus oppositūra oppositūrum nom. oppositūrī oppositūrae oppositūra
gen. oppositūrī oppositūrae oppositūrī gen. oppositūrōrum oppositūrārum oppositūrōrum
dat. oppositūrō oppositūrae oppositūrō dat. oppositūrīs oppositūrīs oppositūrīs
acc. oppositūrum oppositūram oppositūrum acc. oppositūrōs oppositūrās oppositūra
abl. oppositūrō oppositūrā oppositūrō abl. oppositūrīs oppositūrīs oppositūrīs
voc. oppositūre oppositūra oppositūrum voc. oppositūrī oppositūrae oppositūra

Loci

[+/-]
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

[+/-]

saec. IV.

  • Hic tu oppositurus es exemplum iusti illius in diluvio, qui cum domo sua solus liberari dignus inventus est. —Epistolae Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Epistolae. (Universitas Turicensis): EPISTOLA XCIII. Caput VII, p. [26] — oppositurus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: oppositurus.