omne
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈomne/ (classice) - Syllabificatio phonetica: om·ne — morphologica: omn-e
Notatio
[+/-]- ← omnis
Nomen substantivum
[+/-]omn|e, -is neut.
- Omnes res.
Declinatio
[+/-]| n. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | omne | omnia | I |
| gen. | omnis | omnium | II |
| dat. | omnī | omnibus | III |
| acc. | omne | omnia | IV |
| abl. | omnī | omnibus | VI |
| voc. | omne | omnia | V |
Translationes
[+/-]Discretiva
 |
omne dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| omne | casus nominativus singularis · genus neutrum | adiectivi omnis |
| omne | casus accusativus singularis · genus neutrum | adiectivi omnis |
| omne | casus vocativus singularis · genus neutrum | adiectivi omnis |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈomne/ (classice) - Syllabificatio phonetica: om·ne — morphologica: omn-e