omnis

Latine

Notatio

Notatione incerta; fortasse a lingua prisca Indeuropaea *op-ni-, cuius *op- est idem quod op- in opus. (Watkins, 2000, p. 60.)

Appellatio pronuntiatusque

omnis

API: /ˈomnis/, [ˈɔmnɪs]

(classice)

Syllabificatio phonetica: om·nis — morphologica: omn-is

Nomen adiectivum

omn|is, -is, -e

1. Cunctus; numerus totus.

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	omnis	omnis	omne	nom.	omnēs	omnēs	omnia
gen.	omnis	omnis	omnis	gen.	omnium	omnium	omnium
dat.	omnī	omnī	omnī	dat.	omnibus	omnibus	omnibus
acc.	omnem	omnem	omne	acc.	omnēs	omnēs	omnia
abl.	omnī	omnī	omnī	abl.	omnibus	omnibus	omnibus
voc.	omnis	omnis	omne	voc.	omnēs	omnēs	omnia

Progenies

• Italice: ogni
• Anglice: omnibus
• Germanice: Omnibus
• Lusitane: ônibus

Translationes

Numerus totus

• Anglice: every (en), all (en) pl

• Germanice: jeder (de) m, jede (de) f, jedes (de) n, alle (de) pl
• Hispanice: todo (es)

Discretiva

omnis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
omnis	casus genitivus singularis	substantivi omne

Appellatio pronuntiatusque

omnis

API: /ˈomnis/, [ˈɔmnɪs]

(classice)

Syllabificatio phonetica: om·nis — morphologica: omn-is