Jump to content

nominate

E Victionario

Discretiva

nominate dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

nōmināte

[+/-]
Proprietates grammaticales1
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
nōmināte secunda pluralis praesens activa imperativus nōminō (nōmināre)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /noːmiˈnaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: nō·mi·nā·te — morphologica: nomin-ate
Proprietates grammaticales2
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
nōmināte casus vocativus singularis · genus masculinum participii nōminātus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /noːmiˈnaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: nō·mi·nā·te — morphologica: nominat-e

nominate

[+/-]
Proprietates grammaticales1
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
noninate secunda pluralis praesens activa indicativus noninare
noninate secunda pluralis praesens activa imperativus noninare
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /nomiˈnate/
Syllabificatio phonetica: no·mi·na·te — morphologica: nomin-ate
Proprietates grammaticales2
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
noninate forma pluralis · genus femininum adiectivi noninato
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /nomiˈnate/
Syllabificatio phonetica: no·mi·na·te — morphologica: nominat-e