mustellis

E Victionario

Discretiva

mustellis dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
mūstellīs casus dativus pluralis substantivi mūstella
mūstellīs casus ablativus pluralis substantivi mūstella

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /muːsˈtel.liːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: mūs·tel·līs — morphologica: mustell-is

Loci[+/-]

Isidorus Hispalensis
560-636
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • A mustellis tamen vincitur, quas illic homines inferunt cavernis in quibus delitescit. Itaque ea visa fugit, quem illa persequitur, et occidit. Nihil enim parens ille rerum sine remedio constituit. Est autem longitudine semipedalis, albis maculis lineatus. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Universitas Turicensis):  Liber duodecimus. De animalibus. Caput IV. [7] — mustellis
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: mustellis.