mustellarum

Discretiva

mustellarum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
mūstellārum	casus genitivus pluralis	substantivi mūstella

Appellatio pronuntiatusque

API: /muːstelˈlaːrum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mūs·tel·lā·rum — morphologica: mustell-arum

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

Isidorus Hispalensis 560-636

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• is ergo tradit leaenam primo fetu parere quinque catulos ac per annos singulis minus, ab uno sterilescere. informes minimasque carnes magnitudine mustellarum esse initio, semenstres vix ingredi posse nec nisi bimenstres moveri; in Europa autem inter Acheloum tantum Mestumque amnes leones esse, sed longe viribus praestantiores iis quos Africa aut Syria gignant. —Naturalis historia Plinii

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Serpentes etiam et mures persequitur: duo autem sunt genera mustellarum. Alterum enim silvestre, est distans magnitudine, quod Graeci ἰκτίδας vocant; alterum in domibus oberrans. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis