mustellam

Discretiva

mustellam dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
mūstellam	casus accusativus singularis	substantivi mūstella

Appellatio pronuntiatusque

API: /muːsˈtel.lam/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mūs·tel·lam — morphologica: mustell-am

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Quis autem ex corpore mustellae cibos faciat? Sed in hoc quod mustellam in cibo non esse sumendam dicit, in homines furtum reprehendit. —Sermones Martini Legionensis (c.1130–1203). XXIX.

Loci

Isidorus Hispalensis 560-636

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Falso autem opinantur qui dicunt mustellam ore concipere, aure effundere partum. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis