mustelas

Discretiva

mustelas dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
mūstēlās	casus accusativus pluralis	substantivi mūstēla

Appellatio pronuntiatusque

API: /muːsˈteːlaːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mūs·tē·lās — morphologica: mustel-as

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• felle glaucomata et suffusiones corrigi proper creditur tridui inunctione, serpentes fugari ignibus instillato, mustelas contrahi in aquam coiecto, corpori vero inlito detrahi pilos. idem praestare narrat iocur cum ranae rubetae pulmone inlitum; praeterea iocinere amatoria dissolvi, melancholicos autem sanari, si ex corio chamaeleonis sucus herbae Heleniae bibatur; —Naturalis historia Plinii