mustelae

Discretiva

mustelae dictio est in variis linguis:

API: /muːsˈteːlae̯/

Syllabificatio phonetica: mūs·tē·lae — morphologica: mustel-ae

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class.

Rem in piscibus dissimilis muraena lupo, is soleae, haec muraenae et mustelae, sic aliis, ut maior ille numerus sit similitudinum earum, quae sunt separatim in muraenis, separatim in asellis, sic in generibus aliis. —De lingua Latina Varronis ^[1]

saec. I.

Comitiales, ut diximus, coagulum vituli marini bibunt cum lacte equino asinaeve aut cum Punici suco, quidam ex aceto mulso. nec non aliqui per se pilulas devorant. castoreum in aceti mulsi cyathis III ieiunis datur, iis vero, qui saepius corripiantur, clystere infusum mirifice prodest. castorei drachmae II esse debebunt, mellis et olei sextarius et aquae tantundem. ad prasens vero correptis olfactu subvenit cum aceto. datur et mustelae marinae iocur, item muris, vel testudinum sanguis. —Naturalis historia Plinii ^[2]

saec. XII.

Et herbula ista homini et aliis animalibus ignota est, quia si etiam homo aut animalia eam scirent, tunc nec spiramen nec urina eorum ad perfundendum eam valeret, quoniam herbula ista ad sanitatem vitae per se non habet, nisi quod ipsa huiusmodi vires de spiramine et de urina mustelae accipiat. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis ^[3]^[4]

↑ Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber nonus, LXV. p. 113 — mustelae
↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber XXXII, cap. xxxvii, [112] — mustelae
↑ ^3.0 ^3.1 Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber septimus. Cap. XXXVIII. - De wisela. — mustelae
↑ ^4.0 ^4.1 Vicicitatio: mustelae.