muniendas

Discretiva

muniendas dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
mūniendās	casus accusativus pluralis · genus femininum	gerundivi mūniendus

API: /muːniˈen.daːs/

Syllabificatio phonetica: mū·ni·en·dās — morphologica: mun-iend-as

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class. (54-51 a.C.n.)

Atque haec quidem perceleriter confecit; nam et urbem constituit, quam e suo nomine Romam iussit nominari, et ad firmandam novam civitatem novum quoddam et subagreste consilium, sed ad muniendas opes regni ac populi sui magni hominis et iam tum longe providentis secutus est, cum Sabinas honesto ortas loco virgines, quae Romam ludorum gratia venissent, quos tum primum anniversarios in circo facere instituisset Consualibus, rapi iussit, easque in familiarum amplissimarum matrimoniis collocavit. —De republica Ciceronis ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Marcus Tullius Cicero - De republica. (The Latin Library): Liber secundus. VII. [12] — muniendas
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: muniendas.