Jump to content

morum

E Victionario
Fructus mori nigrae
Fructus rubi fruticis

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈmoːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: mō·rum — morphologica: mor-um

Nomen substantivum

[+/-]

mōr|um, -ī neut. [1][2][3][4][5]

  1. Fructus mori arboris [1][3][4][5]
  2. Fructus rubi fruticis [3][4]

Declinatio

[+/-]
n. sing. plur.
nom. mōrum mōra I
gen. mōrī mōrōrum II
dat. mōrō mōrīs III
acc. mōrum mōra IV
abl. mōrō mōrīs VI
voc. mōrum mōra V

Dictiones collatae

[+/-]

Synonyma

[+/-]
  1. …
  2. rubus

Translationes

[+/-]
Fructus mori arborisdilatare ▼
Fructus mori arboriscollabi ▲
Fructus rubi fruticisdilatare ▼
Fructus rubi fruticiscollabi ▲

Fontes

  1. 1 2 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 295 — “MŌRUM, i, n. 2.”
  2. ↑ Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 515 — “mōrum, i, n.”
  3. 1 2 3 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — mōrum, ī, n. (μῶρον u. μόρον) (tom. 2, p. 1018)
  4. 1 2 3 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — morum
  5. 1 2 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — morum

Discretiva

morum dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
mōrum casus genitivus pluralis substantivi mōs
mōrum casus accusativus singularis substantivi mōrus
mōrum casus accusativus singularis substantivi mōrum
mōrum casus vocativus singularis substantivi mōrum
mōrum casus accusativus singularis · genus masculinum adiectivi mōrus
mōrum casus accusativus singularis · genus neutrum adiectivi mōrus
mōrum casus vocativus singularis · genus neutrum adiectivi mōrus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈmoːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: mō·rum — morphologica: mor-um
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=morum&oldid=209015"