monuit

Discretiva

monuit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monuit	tertia singularis	perfectum	activa	indicativus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmo.nu.it/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nu·it — morphologica: monu-it

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Decimus Iunius Iuvenalis ca. 60-130

Apuleius ca. 125-170

Aulus Gellius ca. 130-180

antiq.

class.

I

II

II

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (51 a.C.n. / 703 a.u.)

• A. d. XI. Kalendas Iunias Brundisium cum venissem, Q. Fabius Virgilianus, legatus tuus, mihi praesto fuit eaque me ex tuis mandatis monuit, quae non mihi, ad quem pertinebant, sed universo senatui venerant in mentem, praesidio firmiore opus esse ad istam provinciam; censebant enim omnes fere, ut in Italia supplementum meis et Bibuli legionibus scriberetur: —Epistolae ad Familiares Ciceronis

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 100/128 p.C.n.)

• templorum quoque maiestas praesentior, et vox

nocte fere media mediamque audita per urbem

litore ab Oceani Gallis venientibus et dis

officium vatis peragentibus. his monuit nos,

hanc rebus Latiis curam praestare solebat

fictilis et nullo violatus Iuppiter auro. —Saturae D. Iuni Iuvenalis

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Sic ille novae nuptae precibus veniam tribuit et insuper quibuscumque vellet eas auri vel monilium donare concessit, sed identidem monuit ac saepe terruit ne quando sororum pernicioso consilio suasa de forma mariti quaerat neve se sacrilega curiositate de tanto fortunarum suggestu pessum deiciat nec suum postea contingat amplexum. —Metamorphoseon libri XI Apulei

saec. II.  (ca. 170-177 p.C.n.)

• Suppetit etiam Coelianum illud ex libro historiarum secundo: ‘Si vis mihi equitatum dare et ipse cum cetero exercitu me sequi, diequinti Romae in Capitolium curabo tibi cena sit cocta.’ Et historiam autem et verbum hoc sumpsit Coelius ex origine IV M. Catonis, in qua ita scriptum est: ‘Igitur dictatorem Carthaginiensium magister equitum monuit: “Mitte mecum Romam equitatum; diequinti in Capitolio tibi cena cocta erit”.’ —Noctes Atticae A. Gellii