monuerimus

E Victionario

Discretiva

monuerimus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
monuerimus prima pluralis perfectum activa coniunctivus moneō (monēre)
monuerimus prima pluralis futurum exactum activa indicativus moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /monuˈerimus/(classice)
Syllabificatio phonetica: mo·nu·e·ri·mus — morphologica: monu-erimus

Usus[+/-]

Latinitas nova

saec. XVI. - saec. XVII.

  • Admiranda tua quin acceperimus, dubitare te amplius non puto, de quibus iterum Princeps, ego iterum, atque iterum te monuerimus. Exempla in primis ad Politica tua hîc expetuntur. —Sylloge epistolarum a viris illustribus scriptarum Iusti Lipsii (1547-1606). Tomus 2, (→ ad Universitatem Turicensem): Epistola DCCXXXII. JOH. BAPTISTA SACCUS J. Lipsio S. D. Lovanium.